Statystyki dotyczące biegłości językowej Europejczyków
Na spotkaniu przywódców Rady Europy w Barcelonie w 2002 r. szefowie państw i rządów UE zatwierdzili plan działania mający na celu poprawę umiejętności językowych swoich obywateli. Jego głównymi elementami były dwa zalecenia: po pierwsze, zalecono nauczanie dwóch języków od najmłodszych lat, a po drugie, wezwano do wprowadzenia jednolitego i jasnego wskaźnika biegłości językowej. Wiodące centrum badawcze UE postanowiło 10 lat później przetestować umiejętności językowe obywateli państw członkowskich. Wyniki tego badania, "Europejczycy i języki", zostały opublikowane. Jest to świetne źródło informacji, które pomoże Ci zrozumieć różnorodność języków Europy i jej strukturę językową.
Ponad połowa respondentów twierdzi, że umiejętności językowe są ważne w ich pracy. Pomimo tych stwierdzeń, liczba osób, które twierdzą, że potrafią posługiwać się językiem obcym nieznacznie spadła do 54%. Wynika to częściowo z faktu, że kraje Europy Wschodniej nie wymagają już obowiązkowego nauczania języka rosyjskiego lub niemieckiego. Młodzi mieszkańcy UE osiągają podobne wyniki jak dorośli. W 14 krajach testy wykazały, że 42% dobrze zna swój pierwszy język, a 25% biegle posługuje się drugim. Wbrew narzekaniom unijnych biurokratów jest to przyzwoity wynik, który dobrze wróży na przyszłość. Najwyższy odsetek uczniów, którzy nauczyli się języka obcego (82%) stanowią nastolatki z Malty i Szwecji. Pokazuje to, że lokalne władze nie wspierają ekspansji językowej w takim stopniu, jak ma to miejsce w innych krajach, które mają mniejsze znaczenie gospodarcze i polityczne.
Niemiecki jest najczęściej używanym rodzimym językiem europejskim (16%). Kolejne miejsca zajmują włoski, angielski i francuski (po 13%), hiszpański i polski (8%) oraz francuski (12%). Niemiecki jest niekwestionowanym liderem, ale jego użycie jest ograniczone do Niemiec i Austrii. Nie można go uznać za język porozumienia w całej UE. Angielski i hiszpański są najczęściej używanymi językami UE na świecie. Jednak zdecydowana większość osób posługujących się nimi mieszka poza Europą. Angielski jest również uniwersalnym językiem UE, ponieważ można się nim posługiwać w prawie każdym państwie członkowskim. Francuski, niemiecki, hiszpański i rosyjski są również znane obywatelom UE. W ostatnich latach niektóre kraje odnotowały znaczny wzrost liczby osób znających inny język. Austria (do 78%), Finlandia (do 75%) i Irlandia (do 40%) to niektóre z krajów, które odnotowały znaczny wzrost odsetka osób mówiących w innym języku. Z kolei liczba osób posługujących się językiem obcym spadła w Republice Czeskiej. Luksemburczycy, których liczba wynosi 99%, są absolutnym rekordzistą pod względem znajomości drugiego języka innego niż ich język ojczysty.
Badanie Eurobarometru było pierwszym, w którym uwzględniono rolę tłumaczy pisemnych i ustnych w życiu codziennym. Badanie Eurobarometru wykazało, że mieszkańcy UE są bardzo zadowoleni z roli tłumaczy pisemnych i ustnych w życiu publicznym. Jest to szczególnie prawdziwe w obszarach takich jak zdrowie, bezpieczeństwo, edukacja, poszukiwanie pracy, wyszukiwanie informacji i szeroko pojęta rozrywka (filmy i książki). Wydaje się, że pomimo zwiększonej świadomości językowej obywateli UE i ich wydatków na naukę języków obcych, porządne biura tłumaczeń zawsze znajdą miejsce na rynku. Korzystanie z Internetu to kolejny czynnik, który ma znaczący wpływ na rozwój umiejętności językowych. Trudno też uniknąć tłumaczenia.
